„W naszych obchodach świąt Bożego Narodzenia szczególne miejsce zajmuje stół, wokół którego gromadzi się rodzina, aby się modlić, łamać opłatkiem, składać sobie życzenia i spożywać wieczerzę wigilijną – mówił kiedyś Jan Paweł II. – Pięknym zwyczajem pozostawia się przy stole jedno miejsce wolne dla kogoś, kto może przyjść z drogi, dla nieznajomego. Te proste gesty znaczą bardzo wiele. Symbolizują one dobroć ludzkiego serca, które w drugim człowieku dostrzega – zwłaszcza w człowieku potrzebującym – obecność Chrystusa i wzywa, by wprowadzić brata i siostrę w klimat rodzinnego ciepła, zgodnie ze staropolskim zwyczajem: „Gość w dom, Bóg w dom”. To staropolskie przysłowie nazywa po imieniu to, co obserwowałem i czułem w papieskim domu – komentuje były sekretarz. Zresztą Ojciec Święty zawsze żył tak, jak mówił. Był tutaj spójny. Zawsze. I to było wspaniałe. Dlatego młodzi ludzie tak go kochali. Bo nie było w nim fałszu. O wigilijnym stole Papież mówił jeszcze, że tworzy on i buduje ludzką wspólnotę. I że jego znaczenie staje się jeszcze bardziej czytelne, gdy leży na nim chleb, którym każdy może się podzielić z drugim człowiekiem. „Miłość, przebaczenie, pokój z Bogiem i ludźmi znajdują w tym wigilijnym geście wspaniały wyraz” – dodawał. Wiedział, że siła tej miłości, przebaczenia i pokoju z Bogiem i ludźmi jest ogromna. „Niech zapanuje w rodzinach – mówił któregoś razu – aby stojąc przed szopką czy przy choince bożonarodzeniowej, umocniły swą wierność i jedność”. Wiedział, że ogromna jest siła wspólnoty wigilijnego stołu. Kto z nas nie pamięta z rodzinnych wigilii, gdy przy wigilijnym stole cichły spory, jak przy łamaniu się opłatkiem płynęły łzy – wspomina Arcybiskup. Jest w tym wieczorze jakaś magia, która nie jest oczywiście żadną magią w rozumieniu czarów. Jest miłością Chrystusa do człowieka. Ojciec Święty zawsze powtarzał, że to ona czyni cuda. To ona jest nie do pokonania. Tylko trzeba umieć z niej czerpać. Trzeba otworzyć jej drzwi.
Za zgodą ks. abp. Mieczysława Mokrzyckiego – „Miejsce dla każdego”
Wydawnictwo Znak, Kraków 2013 r.
