Trzeba na nowo ukazać Europie wartość i piękno kultury chrześcijańskiej. Część I

Drodzy bracia i siostry, umiłowani rodacy!

Cieszę się, że mogę dzisiaj znowu spotkać się z wami. Okazją do tego naszego wspólnego spotkania jest dziesięciolecie powstania Fundacji noszącej moje imię. Rozpoczęliście obchody tego jubileuszu, bo tak go można nazwać, w Domu Polskim uroczystą Mszą świętą i poświęceniem tablicy pamiątkowej. Obecnie zgromadziliście się na wspólnej audiencji tu, w Watykanie.

Każde spotkanie z wami, również i dzisiejsze, zachęca mnie do refleksji, przywołuje na pamięć ludzi i wydarzenia z nimi związane.

Dokładnie 16 października 1981 roku, na mocy specjalnego dekretu, rozpoczęła się działalność wspomniana już Fundacja. Niecały zaś miesiąc później, bo 8 listopada, poświęciłem Dom Polski przy via Cassia. Te dziesięć lat, które minęły, znaczone są ogromną pracą wielu ludzi, bezinteresownym darem tych, którzy poświęcili się wyłącznie tej sprawie. Dzisiaj chcę właśnie o tym mówić, wyrażając zarazem moją wielką wdzięczność Bogu, od którego wszelkie dzieło bierze swój początek, i ludziom, którzy to dzieło podjęli i nadal prowadzą.

Serdecznie witam obecnych tu moich gości. Witam księdza kardynała Franciszka Macharskiego, metropolitę krakowskiego, księdza kardynała Edmunda Szokę, przewodniczącego Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej; księdza kardynała Andrzeja Marię Deskura, tak wielce zasłużonego dla spraw polonii światowej. Słowa powitania kieruję do księdza arcybiskupa Józefa Kowalczyka, nuncjusza apostolskiego w Polsce, do księdza biskupa Szczepana Wesołego, przewodniczącego Fundacji i opiekuna duszpasterstwa polonijnego, do przedstawicieli Episkopatu Polski i Episkopatu Stanów Zjednoczonych, a zwłaszcza do księdza arcybiskupa Adama Maidy, metropolity Detroit, moderatora Fundacji na terenie tego wielkiego kraju. Serdecznie witam członków Rady Administracyjnej Fundacji z różnych krajów.

Zwracam się z moim gorącym powitaniem do was wszystkich obecnych na tej Sali, bo każdego z osobna nie jestem w stanie wymienić, a przecież wszyscy są tak bliscy mojemu sercu. Uczestniczycie w tym dziele przez wasze modlitwy, wasze ofiary, życzliwość i szczere zainteresowanie. Obejmuję sercem także tych, którzy nie są tu obecni, a którzy wiele czynią dla Fundacji.

(10-lecie Fundacji Jana Pawła II Watykan, 26 września 1991 roku)

Nie ustawajcie w tym dobrym dziele. Przemówienia papieskie do Fundacji Jana Pawła II

Fundacja Jana Pawła II &Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II, Rzym 2012