“Ecce lignum Crucis in quo salus mundi pependit… Venite adoremus — «Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata. Pójdźmy z pokłonem». Słuchaliśmy tych słów w dzisiejszej liturgii: oto drzewo Krzyża.
Są to kluczowe słowa Wielkiego Piątku. Wczoraj, w pierwszym dniu Triduum Sacrum, w Wielki Czwartek, usłyszeliśmy: Hoc est meum quod pro vobis tradetur — «To jest ciało moje, które za was będzie wydane».
Dziś widzimy, jak spełniły się te wczorajsze słowa z Wielkiego Czwartku: oto Golgota, oto Ciało Chrystusa na krzyżu. Ecce lignum Crucis in quo salus mundi pependit.
Tajemnica wiary!
Ta tajemnica, ta rzeczywistość przekraczała granice ludzkiej wyobraźni. Tylko Bóg mógł ją objawić. Człowiek nie może dać życia po śmierci. Śmierć śmierci. W porządku ludzkim śmierć ma ostatnie słowo. Słowo, które przychodzi po niej, słowo zmartwychwstania, jest słowem należącym do Boga, i właśnie dlatego tak głęboko przeżywamy to Triduum Sacrum.”
Dziś modlimy się do Chrystusa zdjętego z krzyża i pogrzebanego. Jego grób zostaje zapieczętowany. A jutro w całym świecie, w całym kosmosie, w każdym z nas panować będzie głęboka cisza. Cisza oczekiwania. Ecce lignum Crucis in quo salus mundi pependit. To drzewo śmierci, drzewo, na którym poniósł śmierć Syn Boży, otwiera drogę ku następnym dniom. Czwartek, piątek, sobota, niedziela. W niedzielę świętować będziemy Wielką Noc! I słuchać będziemy słów liturgii. Dziś usłyszeliśmy: Ecce lignum Crucis in quo salus mundi pependit. Salus mundi! Na krzyżu! A pojutrze zaśpiewamy: Surrexit de sepulcro… qui pro nobis pependit in ligno — «Powstał z grobu Ten, który dla nas zawisł na drzewie». Oto głębia, prostota Boża tego Triduum paschalnego.
Życzę, abyśmy jak najgłębiej przeżywali to Triduum
Jan Paweł II
Drzewo Krzyża
18 IV 2003 — Rozważanie na zakończenie Drogi Krzyżowej w Wielki Piątek
