1. Dzisiaj, w liturgiczne święto Chrztu Pańskiego, kończy się okres Bożego Narodzenia, który w tym roku był dla nas przeżyciem szczególnie głębokim i przejmującym. (…)
Okres Bożego Narodzenia dał nam raz jeszcze sposobność, by wspominać «wydarzenie» sprzed dwudziestu wieków, które zmieniło bieg dziejów: narodzenie Jezusa w Betlejem.
Wspominając narodziny Jezusa, świętowaliśmy wielką tajemnicę odkupienia, która znajduje się w centrum naszej uwagi. Syn Boży stał się człowiekiem, aby człowiek mógł zostać wyniesiony do godności przybranego dziecka Bożego.
2. O tej głębokiej więzi z życiem Bożym przypomina nam dzisiejsze święto Chrztu Pańskiego. Podobnie jak w ubiegłych latach, z radością udzieliłem dziś — w przepięknej scenerii Kaplicy Sykstyńskiej — sakramentu chrztu kilkunaściorgu dzieciom. (…) Wszelkie dobro, jakiego dokonujemy z Bożą pomocą, oparte jest bowiem na fundamencie chrztu, który obdarzając nas łaską, czyni nas dziećmi Bożymi i włącza nas we wspólnotę wierzących.
3. Maryi, Matce Zbawiciela, powierzajmy dzieci, które dzisiaj zostały ochrzczone, wraz z ich rodzinami, ojcami i matkami chrzestnymi oraz wspólnotami chrześcijańskimi. Niech Najświętsza Panna wspomaga swoją macierzyńską opieką ich dojrzewanie w wierze i sprawia, że będą coraz głębiej uczestniczyć w tajemnicy zbawienia, w którą dziś zostały wprowadzone.
Niech Maryja pomaga także nam, abyśmy (…)umieli coraz lepiej wypełniać nasze przyrzeczenia chrzcielne, podsycając każdego dnia płomień wiary, przekazany nam na początku naszego chrześcijańskiego życia.”
Jan Paweł II – Rozważanie przed modlitwą «Anioł Pański». 9 I 2000
