Homilia Stanisława kard. Dziwisza z okazji 40-lecia Fundacji Jana Pawła II – część I

Drodzy Bracia i Siostry!

Wsłuchując się dziś w słowo Boże i sprawując Eucharystię w Bazylice św. Piotra, mamy cały czas świadomość, że znajdujemy się w niezwykłym miejscu. Rzymska świątynia, nosząca imię galilejskiego Rybaka, którego Chrystus wybrał i ustanowił opoką Kościoła, wznosi się na grobie apostoła Szymona Piotra. Przybył on do stolicy niegdyś potężnego i pogańskiego imperium i tutaj złożył najwyższe świadectwo krwi Temu, który go powołał. Odtąd, niemal od dwóch tysięcy lat, Kościół w Rzymie przewodzi w miłości całemu Kościołowi, gromadzącemu uczniów ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana w różnych częściach świata, mówiących różnymi językami, ale wyznających jedną wiarę i żyjących jedną nadzieją.

Sięgając pamięcią do korzeni Chrystusowego Kościoła, mamy również świadomość, że modlimy się dziś w bliskim kręgu codziennego życia i służby Piotra naszych czasów – Ojca Świętego Franciszka. Towarzyszymy mu modlitwą, by dalej głosił niezmordowanie Ewangelię miłości i pokoju w naszym niespokojnym świecie.

Mamy także świadomość, że w tej niezwykłej świątyni spoczywają doczesne szczątki świętego Papieża Jana Pawła II, Patrona Fundacji noszącej od czterdziestu lat jego imię, który wprowadził Kościół powszechny w trzecie tysiąclecie wiary chrześcijańskiej. I choć od jego odejścia do domu Ojca minęło już siedemnaście lat, nadal przemawia on do umysłów i serc milionów wiernych na wszystkich kontynentach. Przemawia słowem oraz przykładem życia i służby. Przemawia świętością, do której wszyscy jesteśmy wezwani.

Watykan, Bazylika św. Piotra, 25 IX 2022 r