Kolejny dzień Jubileuszu zaczynamy skoro świt. Za oknami jeszcze szaro. Słońce dobrze się nie obudziło, a my już na nogach. Jeszcze tylko po śniadaniu filiżanka espresso – mocnej włoskiej kawy, która wypita w dwóch, trzech łykach po krótkiej nocy stawia nas na nogi. Zapowiada się długi, ale piękny dzień bogaty w wydarzenia. Pod Domem Polskim czekają na nas autokary, którymi jedziemy do małej miejscowości Cascia, w regionie Umbria, oddalonej o około 150 km. od Rzymu. Znajduje się tam Sanktuarium św. Rity. To święta, która pomaga ludziom dotkniętym ciężkimi doświadczeniami i problemami. Jej kult – niezwykle żywy zwłaszcza we Włoszech, przyciąga tłumy osób, którzy ufnie zawierzają jej swoje problemy i proszą o pomoc. Relikwie świętej od 1947 roku złożono w absydzie górnego kościoła bazyliki. Zakratowany, srebrny, pozłacany relikwiarz osłania kryształową trumnę z ciałem świętej, które od śmierci w 1457 r zachowane jest w nietkniętym stanie. Powierzamy świętej Ricie swoje troski nie tylko przed ołtarzem z jej relikwiami, ale przede wszystkim podczas Mszy świętej. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił ks. abp. Józef Staniewski. Razem z księdzem arcybiskupem Liturgię koncelebrowało szesnastu kapłanów w tym ks. abp z Indonezji. Pod koniec Mszy św. poprzez modlitwę wstawienniczą powierzyliśmy świętej Ricie, patronce spraw trudnych, nasze prywatne intencje. O oprawę muzyczną Liturgii zadbały dzieci i młodzież ze scholi Jedność. Przyjechali na uroczystości jubileuszowe z miejscowości Kasinka Mała, a więc z rodzinnych stron ks. kardynała Stanisława Dziwisza. Swoim pięknym, pełnym życia i młodzieńczej radości śpiewem uświetniły Eucharystię w tym wyjątkowym miejscu. A gdy na zakończenie zaśpiewaliśmy wspólnie „Barkę”, ulubioną pieśń naszego Papieża, św. Jana Pawła II, aż łzy zakręciły się ze wzruszenia w oczach niektórych osób. A inni przypadkowi pielgrzymi, którzy znaleźli się w tym momencie w bazylice z wielkim zainteresowaniem wsłuchiwali się w słowa i melodię tej oazowej pieśni. Muszę też podziękować pani Alinie Mazur z Koła FJPII z Wiednia, która pięknym głosem mezzosopran upiększyła Eucharystię. Pobyt w tym wyjątkowym miejscu, Msza św. i modlitwa były wspaniałym przeżyciem duchowym. Po wspólnym zdjęciu przed bazyliką św. Rity udaliśmy się na obiad do restauracji, gdzie mieliśmy okazję skosztować regionalną kuchnię.
Wracamy do Domu Polskiego, ale to jeszcze nie koniec przeżyć na ten dzień. Przebieramy się szybko w bardziej eleganckie stroje i znów wyruszamy do centrum Rzymu. Tym razem jedziemy na koncert galowy do bazyliki świętego Pankracego, gdzie wystąpili wybitni artyści – prof. Ewa Biegas – mezzosopran, O. Rafał Kobyliński – tenor, Oktawia Bylicka – harfa, Piotr Rachoń – organy, Rzymska Orkiestra Kameralna i Warszawski Chór Papieski im. Jana Pawła II pod dyrekcją Teresy Krasowskiej. Przygotowanie chóru – Zofia Borkowska. Koncert prowadzili Magdalena Wolińska-Riedi i Łukasz Lech.
To był znakomity koncert, pełen znakomitej muzyki, zadumy, wzruszeń, wspomnień. Prawdziwa uczta dla ducha. Pięknym przerywnikiem podczas koncertu było ofiarowanie białych róż przez dzieci i młodzież ze Scholi Jedność, w tradycyjnych góralskich strojach, przed obrazem świętego Papieża. Czyż można było w tym momencie ofiarować coś piękniejszego świętemu Janowi Pawłowi II niż białe róże przyniesione przez młode pokolenie, jako wyraz miłości, tęsknoty, szacunku i czystości…?
To był piękny dzień, podczas którego przeżyliśmy cudowne, wzruszające chwile. A wszystko to dzięki organizatorom uroczystości Jubileuszowych – Ojcu Krzysztofowi Wieliczko i pani Annie Beacie Kielech, którym składamy gorące podziękowania.
Elżbieta Noster z Koła Fundacji JPII z Aulnay sous Bois (Francja)
