Czy Jan Paweł II wiedział o interwencji Michała Anioła u papieża, o jego prośbie, by Juliusz II zmusił odpowiedzialnych za finanse Stolicy Apostolskiej kardynałów do zapłaty należnej sumy jego pracownikom, tego nie wiem. Jedno jest jednak pewne. Na początku lat osiemdziesiątych polski papież, ożywiony duchem właśnie powstałej Solidarności, pragnął zatroszczyć się o prawa swoich podwładnych tu, w Watykanie. Założone wkrótce potem – jeszcze w 1982 roku – za jego aprobatą Stowarzyszenie Świeckich Pracowników Watykanu, Associazione dei Dipendenti Laici Vaticani (ADLV), stanowiło jeden z najbardziej innowacyjnych kroków na rzecz instytucji watykańskich i tysięcy ludzi w nich zatrudnionych. Oprócz Demetria do watykańskiego związku zawodowego zapisało się natychmiast mnóstwo innych pracowników; pod koniec lat osiemdziesiątych na tysiąc osiemset zatrudnionych w stowarzyszeniu zrzeszonych było tysiąc trzysta sześćdziesiąt osób.
To tylko jeden z przykładów działań służących ulepszeniu funkcjonowania watykańskich instytucji, jakie podjął Jan Paweł II jako głowa najmniejszego państwa świata. Dyrektor drukarni, pan Maggiotto, był na pierwszej linii frontu tych reform.
Magdalena Wolińska-Riedi „Zdarzyło się w Watykanie”
Wydawnictwo Znak. Kraków 2020
Str: 70 – 71
