Sprawowanie posługi Piotrowej wymagało stałego duchowego rozeznawania, zwłaszcza w sprawach trudnych. Przykładem jest właśnie Medjugorie. Jan Paweł II powołał komisję i całą sprawę oddał Kongregacji Nauki Wiary, pozostając w stałym kontakcie z episkopatem Bośni i Hercegowiny.
Dotykając istoty sprawy, muszę powiedzieć, że Ojciec Święty był pod wrażeniem ducha modlitwy, pokuty i nawrócenia się ludzi po pielgrzymce do Matki Bożej. Zachowywał jednak zawsze roztropny dystans. I dlatego nie przyjmował „widzących” na audiencjach.
Za zgodą Ks. Kard. Stanisława Dziwisza – „U boku Świętego”
Wydawnictwo Św. Stanisława BM. Kraków 2013
