Przed laty pewien przyjaciel, niewierzący, były delegowany dyrektor wielkiego banku, zwracał mi uwagę na to, że obraz Karola Wojtyły, już starego, chorego, wyczerpanego po przewodniczeniu długiej ceremonii, trzymającego się dosłownie krzyża, jest „najlepszym wizerunkiem reklamowym” (tak mówił, typowym językiem swego środowiska finansowego) Karola Wojtyły. „Widać znakomicie – tłumaczył – że ten człowiek wierzy w to, co robi”.
To były słowa laika. Ale, tak mi się wydaje, nie można było znaleźć lepszej i syntetycznej definicji postaci, życia, a także dziedzictwa Jana Pawła II. „Człowiek, który wierzy w to, co robi”. Wielki przykład, wielka nauka dla chrześcijanina – z pewnością, ale także dla dzisiejszego człowieka. Dla tego człowieka tak bardzo kruchego, pełnego sprzeczności, zalęknionego, ale i tak zawsze niepewnego w obliczu jakiegokolwiek wyboru, przed jakim się znajduje.
Za zgodą Ks. Kard. Stanisława Dziwisza – „U boku Świętego”
Wydawnictwo Św. Stanisława BM. Kraków 2013
