Kultura była jednym z wielkich pól zainteresowań Karola Wojtyły. Wystarczy wspomnieć doroczne spotkania w Castel Gandolfo z ludźmi nauki i filozofami. Spotkania te były okazją do dialogu, wymiany myśli, ale służyły mu także jako źródło informacji, jak daleko posunął się w swym rozwoju ludzki umysł i czy postęp ten służy ludzkiemu życiu i godności.
Tu wyłania się pojęcie kultury jako podstawy wszechstronnego rozwoju istoty ludzkiej. Według Jana Pawła II kultura czyni człowieka jeszcze bardziej człowiekiem, jeszcze bardziej ludzkim. W kulturze tkwią korzenie, zasady i wartości, które określają etos narodu, zasady życia społecznego. W kulturze też, a zatem w pamięci, naród odnajduje swe korzenie oraz źródło obrony własnej tożsamości i niezawisłości. Tak czyniła Polska w długim i bolesnym okresie rozbiorów i okupacji.
O tych wszystkich sprawach Papież Polak mówił w najbardziej świeckim środowisku kultury, w UNESCO, przed powtórzeniem ich w Fides et ratio. Twierdził tam, że pozytywne połączenie wiary i kultury może stać się prawdziwą alternatywą dla świata pozbawionego etyki i naznaczonego materializmem oraz niesprawiedliwością.
Za zgodą ks. kardynała Stanisława Dziwisza – „Świadectwo”.
Wydawnictwo TBA komunikacja marketingowa. Warszawa 2007 r.
