Św. Marta z Betanii żyła w I wieku. Była siostrą Marii i Łazarza, mieszkała z nimi w Betanii (3 km od Jerozolimy). Byli oni przyjaciółmi Jezusa, który bywał u nich gościem. Jest świętą Kościoła katolickiego i prawosławnego. Marta przyszła na świat mniej więcej w tym samym czasie, co Jezus. Była siostrą Marii i Łazarza, który został wskrzeszony przez Jezusa. Jak podaje Biblia, cała trójka była bardzo oddana Jezusowi, który odwiedzał ich rodzinę w domu znajdującym się w Betanii, która była oddalona od Jerozolimy o zaledwie kilka kilometrów. Gdy Jezus gościł u nich w domu to Marta zawsze przygotowywała posiłki, natomiast jej siostra siadała u stóp Jezusa i uważnie słuchała Jego słów. Marta raz zwróciła się z prośbą do Jezusa, gdyż miała nadzieję, że zachęci On Marię, aby jej pomogła. Jezus wtedy odrzekł: “Marto, Mato, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona” (Łk 10,41-2). Bowiem od przyziemnych spraw, ważniejsze były nauki, które Jezus głosił. Marta, mimo że pochłaniały ją domowe obowiązki to zawsze pamiętała o tym, że w jej progi wstępuje Syn Boży, któremu okazywała miłość i zaufanie. Cztery dni po śmierci Łazarza Jezus przybył do Betanii, aby go wskrzesić. Marta wyszła mu naprzeciw. Kiedy się spotkali, Pan jej rzekł: “Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem”. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”. Kiedy Jezus zapytał Martę, czy w to wierzy, odpowiedziała mu z przekonaniem “Tak, Panie! Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat” (J 11,25-27).
Zgodnie z legendą prowansalską, po Wniebowstąpieniu Jezusa Marta z Marią i Łazarzem udali się na południe Francji, gdzie razem głosili Słowo Boże, nawracając wiele ludzi. Tam Marta zmarła, jednak nie wiadomo, gdzie ją pochowano.
Modlitwa do św. Marty
O cudowna św. Marto, uciekam się pod Twoją opiekę powierzając się Tobie całkowicie o pomoc w moich potrzebach i wsparciu w moich doświadczeniach. Zobowiązuję się tą modlitwę rozpowszechniać. Pocieszaj mnie w smutkach i potrzebach, o co usilnie proszę przez Twoją radość, która napełnia, kiedy w domu Twoim w Betanii gościłaś Zbawiciela świata, Jezusa. Proszę Cie uproś dla mnie i dla mojej rodziny, abyśmy w sercach Boga zachowali, a przez to na lekarstwo w naszych troskach zasłużyli. zasłużyli, a szczególnie w aktualnej potrzebie (wypowiedz potrzebę), Ja Ciebie proszę Wspomożycielko we wszystkich potrzebach, pokonaj wszystkie trudności tak jak zwyciężyłaś smoka, kładąc go u swych stóp. Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Św. Marto proś za nami x3
Ciekawostki o św. Marcie
Jej liturgiczne wspomnienie przypada 29 lipca. Maria z Betanii według wczesnośredniowiecznej tradycji była utożsamiana z Marią Magdaleną, czyli byłą nierządnicą, która otarła Jezusowi olejkiem i swoimi włosami Jego nogi. Współczesna teologia, tak jak i najwcześniejsza tradycja chrześcijańska podaje, że Maria z Betanii i Maria Magdalena to dwie różne osoby. Jest czczona jako patronka gospodyń domowych, kucharek, hotelarzy, sprzątaczek czy właścicieli zajazdów. Może być patronką dla wszystkich zapracowanych ludzi, szczególnie tych, którzy swoją pracą są pochłonięci nawet w wakacje. Jest w ikonografii przedstawiana w skromnej szacie z pękiem kluczy za pasem lub w znakomitej sukni z koroną na głowie. Pojawia się na niektórych obrazach z siostrą Marią. Atrybutami św, Marty są: drewniana łyżka, sztućce, księga, naczynie, różaniec. W niektórych prezentacjach Marta prowadzi na pasku smoka albo kropi go kropidłem, gdyż jedna z legend mówi o tym, że Marta z rodzeństwem przybyła do Prowansji, gdzie pokonała smoka Taraska.
Słowa Jana Pawła II o św. Marcie
Wspomnienie św. Marty pozwala nam jeszcze raz znaleźć się w Betanii, w domu, który tyle razy Jezus uświęcił swą obecnością. Tam, w rodzinie, którą tworzyli Marta, Maria i Łazarz, zawsze darzono Pana Jezusa serdecznością, znajdował On w tym domu odpoczynek dla ciała zmęczonego ustawiczną wędrówką po wsiach i miasteczkach Palestyny. Jezus szukał schronienia u tych przyjaciół zwłaszcza w ostatnich dniach przed swoją Męką, kiedy spotykał się z niezrozumieniem i pogardą ze strony faryzeuszy. Uczucie, jakim Nauczyciel darzył rodzeństwo z Betanii nazwał w swojej Ewangelii św. Jan: Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza (J 11, 5).
Jezus był ich przyjacielem!
