Na zakończenie Mszy św., przed udzieleniem błogosławieństwa Ojciec Święty wygłosił krótkie rozważanie, nawiązując do wyzwań związanych z aktualnym kryzysem zdrowia publicznego. Złożył także wielkanocne życzenia chrześcijanom Kościołów wschodnich, obchodzących dziś Święta Paschalne.
Drodzy bracia i siostry,
W tę drugą niedzielę Wielkanocy znamienne było sprawowanie Eucharystii tutaj, w Kościele Ducha Świętego in Sassia, który św. Jan Paweł II ustanowił Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Odpowiedzią chrześcijan w zawieruchach życia i dziejów może być jedynie miłosierdzie: miłość współczująca między nami i względem wszystkich, zwłaszcza wobec tych, którzy cierpią, którym najtrudniej, którzy są opuszczeni… nie świętoszkowatość, nie opiekuńczość, ale współczucie, które wypływa z serca. A miłosierdzie Boże pochodzi z Serca Zmartwychwstałego Chrystusa. Wypływa z zawsze otwartej rany Jego serca, otwartego dla nas, zawsze potrzebujących przebaczenia i pocieszenia. Niech miłosierdzie chrześcijańskie inspiruje również sprawiedliwe dzielenie się między narodami i ich instytucjami, aby solidarnie stawić czoła obecnemu kryzysowi.
Składam życzenia braciom i siostrom Kościołów Wschodnich, którzy dziś obchodzą Święto Wielkanocy. Razem głośmy: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał” (Łk 24, 34). Zwłaszcza w tym czasie próby, poczujmy, jak wielkim darem jest nadzieja, która rodzi się z tego, że zmartwychwstajemy razem z Chrystusem! W szczególności raduję się wraz ze wspólnotami katolickimi na Wschodzie, które z powodów ekumenicznych obchodzą Wielkanoc razem z prawosławnymi: niech to braterstwo będzie pocieszeniem tam, gdzie chrześcijanie stanowią niewielką mniejszość.
Z wielkanocną radością zwróćmy się teraz do Dziewicy Maryi, Matki Miłosierdzia.
KAI
